Sinema dünyasının en prestijli etkinliklerinden biri olan 82. Venedik Film Festivali, tarihi Lido adasında kapılarını araladı ve yıldız isimler Venedik kanallarını aydınlatmaya başladı. Her yıl olduğu gibi bu yıl da sinema sanatının en yeni ve en çarpıcı örneklerine ev sahipliği yapan festival, aynı zamanda yaklaşan ödül sezonunun ilk önemli işaretlerini de veriyor. Geçtiğimiz yıl 'Love is a Gun' filmiyle 'Geleceğin Aslanı' ödülünü kazanan Çin sinemasının yükselen yıldızlarından Lee Hong-chi'nin de yeni filmiyle boy gösterdiği festivalin açılış töreninde, sinemanın iki dev ismi, Francis Ford Coppola'nın usta yönetmen Werner Herzog'a Yaşam Boyu Başarı İçin Altın Aslan ödülünü takdim etmesi, yarım asra yayılan dostluklarının ve sinemaya eşsiz katkılarının da bir kutlaması niteliğindeydi. Ayrıca, İtalyan sinemasının önemli yönetmenlerinden Daniele Vicari'nin, Calabria merkezli suç örgütü 'Ndrangheta'nın eski suikastçılarından Antonio Zagari'nin sarsıcı otobiyografisinden ilham alan ve festivalde ilk gösterimini yapacak yeni filmi "Ammazzare stanca. Autobiografia di un assassino" (Öldürmek Yorar. Bir Suikastçının Otobiyografisi) da bu yılki programda yer alıyor. Bu tarihi ana dair daha fazla bilgi için Francis Ford Coppola ve Werner Herzog Venedik Yaşam Boyu Başarı Ödülü'ne göz atabilirsiniz. Telluride, Toronto ve New York gibi diğer sonbahar festivallerinin öncesinde gelmesi, Venedik'i distribütörler için Oscar kampanyalarının temelini atma fırsatı sunan kritik bir platform haline getiriyor.

Yıldız Yönetmenlerden Merakla Beklenen Prömiyerler

Bu yılki festivalin dünya prömiyerleri arasında, sinemaseverlerin heyecanla beklediği birçok yapım bulunuyor. Yönetmen koltuğunda oturan isimlerin ağırlığı, festivalin genel kalitesi hakkında şimdiden ipuçları veriyor:

• Yorgos Lanthimos'un 'Bugonia'sı: Emma Stone ve Jesse Plemons'ı bir araya getiren bu kaçırılma gerilimi, Lanthimos'un kendine özgü vizyoner ve nihilist tarzının zirvesi olarak tanımlanıyor. Filmin, dünyanın mevcut durumuna dair keskin bir yorum getirmesi bekleniyor.
• Noah Baumbach'ın 'Jay Kelly'si: Hollywood'un iç yüzünü anlatan bu dramada, George Clooney kendi versiyonunu canlandırıyor. Baumbach'ın alışılageldik samimi anlatımının Hollywood'un soğuk yüzüyle nasıl birleştiği merak konusu.
• Guillermo del Toro'nun 'Frankenstein'ı: Ünlü yönetmenin gotik estetiği ve görsel zenginliğiyle klasik bir hikayeyi yeniden yorumlaması büyük bir merak uyandırıyor.
• Luca Guadagnino'nun 'After the Hunt'ı: Kampüs gerilimi türündeki bu yapım, Guadagnino'nun insan ilişkilerindeki karmaşık dinamikleri ele alış biçimini bir kez daha sergileyecek gibi duruyor.
• Benny Safdie'nin 'The Smashing Machine'i: UFC biyografisiyle Safdie, dövüş sporları dünyasının perde arkasına inerek güçlü bir hikaye sunmayı hedefliyor.
• Lee Hong-chi'nin 'A Dance in Vain'i: Geçtiğimiz yılın "Geleceğin Aslanı" ödüllü yönetmeni Lee Hong-chi, ikinci uzun metrajlı filmi 'A Dance in Vain' ile Venedik Film Festivali'ne dönüyor. İtalyan Film Eleştirmenleri Birliği (SNCCI) tarafından organize edilen Settimana Internazionale della Critica (SIC) için seçilen film, kentsel yabancılaşma, işsizlik ve modern şehirdeki yalnızlık temalarını Cici Wang'in canlandırdığı Monkey karakterinin hikayesi üzerinden derinlemesine ele alıyor.
• Daniele Vicari'nin 'Ammazzare stanca'sı: Calabria merkezli suç örgütü 'Ndrangheta'nın eski suikastçısı Antonio Zagari'nin otobiyografisinden uyarlanan bu film, şiddetin yıkıcı etkilerini ve özgürlük arayışını evrensel bir dille sorguluyor. Vicari, "Birini öldürdüğün an, aslında kendini de öldürürsün" felsefesiyle insan doğasının derinliklerine iniyor. Film hakkında daha fazla bilgi için tıklayın.

Festival programında ayrıca Mona Fastvold, Kathryn Bigelow, Paolo Sorrentino, Jim Jarmusch, Park Chan-wook, Gus Van Sant, Lucrezia Martel, László Nemes ve Kaouther Ben Hania gibi usta isimlerin yeni filmleri de yer alıyor. Ufuklar (Horizons) bölümünün açılışını ise Noomi Rapace'in ikonik Rahibe Teresa'yı canlandırdığı 'Mother' filmi yapıyor. Gazze'deki trajik bir olayı konu alan, Brad Pitt, Joaquin Phoenix, Alfonso Cuarón, Rooney Mara ve Jonathan Glazer gibi Hollywood yıldızlarının da yapımcılığını veya desteğini üstlendiği 'Hind Rajab'ın Sesi' gibi dikkat çekici dünya prömiyerleri de festival programında yer almıştı. Bu çeşitlilik, Venedik'in sadece büyük bütçeli yapımlara değil, aynı zamanda bağımsız ve sanat filmlerine de kapılarını açtığının bir göstergesi.

Post-Prodüksiyonun Kalbi: Budapeşte'nin NFI Filmlab'ı ve Analog Sinemanın Yükselişi

Sinema dünyasının görünmez kahramanlarından biri olan post-prodüksiyon laboratuvarları, yönetmenlerin vizyonlarını beyaz perdeye aktarırken kritik bir rol oynar. Bu alanda öne çıkan merkezlerden Budapeşte merkezli NFI Filmlab, 1957'den bu yana sinema dünyasının en prestijli yapımlarına ev sahipliği yapıyor ve Venedik Film Festivali'ne damga vuran birçok filmin post-prodüksiyon süreçlerinde kilit rol oynuyor. NFI Filmlab başkanı Viktória Sovák'ın da belirttiği gibi, tesis 'Orta Avrupa'nın en eksiksiz ve en deneyimli film laboratuvarı' konumunda. Hem analog hem de kapsamlı dijital film post-prodüksiyon hizmetleri sunarak, film yapımcılarına A'dan Z'ye her türlü ihtiyacı karşılama imkanı tanıyor. Yorgos Lanthimos (Poor Things), Pablo Larraín (Maria) ve bu yılki Altın Aslan adayı ‘Orphan’ filmiyle Macar yönetmen László Nemes gibi eleştirmenlerce beğenilen birçok isim de NFI Filmlab’ın uzmanlığına güveniyor.

Özellikle analog sinemaya olan ilgiyle dikkat çeken laboratuvar, Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan için yarışacak olan Ildikó Enyedi’nin ‘Silent Friend’ filmi için 65.000 feet’ten fazla 35mm ve yaklaşık 30.000 feet 16mm film stoğu geliştirerek, Brady Corbet’in 215 dakikalık epik filmi ‘The Brutalist’ için ise yaklaşık 136 kilogram ağırlığında, 26 makara 70mm film stoğu kullanılması gibi iddialı projelere imza attı. Analog filmin dijital çağdaki bu yeniden doğuşu ve NFI Filmlab'ın bu süreçteki kritik rolü hakkında daha fazla bilgi için Budapeşte'nin NFI Filmlab'ı: Venedik Filmleri İçin Post-Prodüksiyonun Kalbi ve Analog Sinemanın Yeniden Doğuşu makalemize göz atın.

Jüri Başkanı ve Festivalin Stratejik Önemi

Bu yılki jüri başkanlığını, 'The Holdovers', 'Election' ve 'Sideways' gibi başarılı filmlerin yönetmeni Alexander Payne üstleniyor. Payne'in sinema dünyasındaki saygın konumu, festivalin değerlendirme sürecine derinlik katacağının bir işareti. Venedik'in ödül sezonunu başlatma rolü, onu Telluride, Toronto ve New York gibi diğer önemli sonbahar festivallerinden ayrı bir yere koyuyor. Dağıtımcılar, burada alınan eleştiriler ve oluşturulan 'buzz' sayesinde filmlerinin Oscar ve diğer ödüller için altyapısını kurmaya başlıyor. Ancak unutmamalı ki, festivaldeki coşku her zaman ödül başarısına dönüşmeyebilir; bazen bir filmin gerçek potansiyeli daha sonraki aşamalarda ortaya çıkar.

İlk Eleştiriler ve Festivalin Gündem Belirleyiciliği

Festival devam ederken, Variety gibi önemli yayınların ilk eleştirileri, filmlerin kaderi hakkında ilk ipuçlarını sunuyor. İşte öne çıkan bazı filmlere dair ilk izlenimler:

• 'Jay Kelly' (Yön. Noah Baumbach): George Clooney'nin kendini canlandırdığı film, Hollywood'un iç dinamiklerine hafif, eğlenceli ama yer yer fazlasıyla yumuşak bir bakış atıyor. Eleştirmenler, Clooney'nin canlandırdığı karakterin 'soğuk ve karanlık' yönünün tam olarak inandırıcı bulunmadığını belirtiyor. Bu durum, Baumbach'ın alışılmadık bir şekilde eleştirel derinlikten kaçındığına işaret edebilir.
• 'Bugonia' (Yön. Yorgos Lanthimos): Yorgos Lanthimos'un bu kaçırılma gerilimi, Emma Stone ve Jesse Plemons'ın çarpıcı düellosuyla övgü topluyor. Yönetmenin 'vizyoner nihilist' tarzının zirvesi olarak görülen film, eleştirmenler tarafından 'dünyada olup bitenlere dair yakıcı bir yorum' olarak nitelendiriliyor. Lanthimos'un kendine has rahatsız edici ve düşündürücü sineması bir kez daha gündem yaratacak gibi.
• 'Orphan' (Yön. László Nemes): 'Saul'un Oğlu' ile tanınan László Nemes, bu kez 1950'ler Sovyet işgali altındaki Macaristan'da aile sırlarıyla yüzleşen 12 yaşındaki bir çocuğun hikayesini sepya tonlarında, ağır bir dramla anlatıyor. Film, görsel olarak etkileyici bulunsa da, anlatısal olarak durağan olduğu yönünde eleştiriler alıyor. Tarihi dramlarda estetiğin hikaye akışına feda edilip edilmediği sorusunu akla getiriyor. Nemes’in filmi, 35mm renkli negatif işleme, tarama, dijital renk düzenleme ve analog görüntü ve ses kaydı için NFI Filmlab’ı tercih etti. Laboratuvar, bünyesinde barındırdığı yüksek vasıflı profesyonelleri ve işlerine olan titiz yaklaşımlarıyla öne çıkarken, film için 140 saatten fazla renk düzenlemesi yapılarak '35mm baskıda daha önce hiç görülmemiş eşsiz bir kalite' elde edildiği belirtiliyor.
• 'Memory' (Yön. Vladlena Sandu): Ukraynalı yönetmen Vladlena Sandu'dan gelen bu yapım, savaşın bir çocuğun gözünden deneyimini anlatan dokunaklı bir anıt kolajı niteliğinde. Grozny'nin savaşla dolu anılarını çarpıcı bir şekilde resmeden film, 'kuşaktan kuşağa aktarılan travmanın ızdıraplı, acil ve büyüleyici bir portresi' olarak övgüyle karşılanıyor. Günümüz dünyasında savaşın yıkıcı etkilerini anlatan bu tür filmlerin önemi yadsınamaz.
• 'La Grazia' (Yön. Paolo Sorrentino): Paolo Sorrentino, Venedik'i alışılmadık derecede sade bir başkanlık dramasıyla açıyor ve bu sadeliğin filmi daha iyi kıldığı yorumları yapılıyor. Filmin açılış filmi olması, yönetmenin alışılagelmiş gösterişli tarzından uzaklaşarak daha içsel bir anlatıma yöneldiğini gösteriyor. Toni Servillo'nun İtalya Cumhurbaşkanını canlandırdığı film, karakterinin ve filmin kendisinin 'fazla durağan' olduğu ancak 'gizli derinliklere' sahip olduğu belirtiliyor. Sorrentino'dan beklenen gösteriş yerine daha içe dönük bir anlatım sunması, bazı izleyiciler için sürpriz olabilir.

Daniele Vicari'den 'Ndrangheta Suikastçısının Sarsıcı Hikayesi: 'Ammazzare stanca'

İtalyan sinemasının önemli yönetmenlerinden Daniele Vicari, Venedik Film Festivali'nde dünya prömiyerini yapacak olan yeni filmi “Ammazzare stanca. Autobiografia di un assassino” (Öldürmek Yorar. Bir Suikastçının Otobiyografisi) ile adından söz ettiriyor. Film, Calabria merkezli güçlü suç örgütü 'Ndrangheta'nın eski suikastçılarından Antonio Zagari'nin sarsıcı otobiyografisinden ilham alıyor. Vicari, bu projeyle sadece bir mafya hikayesi anlatmak yerine, insan doğasının derinliklerine inen, özgürlük arayışını ve şiddetin yıkıcı etkilerini sorgulayan evrensel bir temayı işliyor. Daniele Vicari'nin 'Ndrangheta Suikastçısı filmi hakkında daha fazla bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.

Sıra Dışı Bir Suikastçının Gözünden: Antonio Zagari'nin İç Dünyası

Yönetmen Vicari, Variety'ye verdiği röportajda, okuma yazması dahi kısıtlı olan Zagari'nin kendi hayatıyla ilgili vardığı sonucun, birçok entelektüel, filozof veya gazeteciden çok daha çarpıcı olduğunu belirtiyor: "Birini öldürdüğün an, aslında kendini de öldürürsün." Bu cümle, filmin ve Zagari'nin hikayesinin temelini oluşturuyor. Bir mafya patronunun oğlu olarak doğup, adeta bir kadere hapsolan Zagari'nin, dayatılan yola karşı kendi kaderini şekillendirme arzusu, Vicari'ye göre evrensel bir hissiyatı yansıtıyor.

Vicari, "Biz de birçok kuralın tutsağıyız. Bazen onları değiştirebiliriz, bazen de bizi ezerler. Bu şiddet dolu adamın en önemli şeyden, yani özgürlükten yoksun olduğunu fark etmesinde güzel bir şeyler var," sözleriyle filmin ana temasını özetliyor.

Kanın İtici Gücü ve Yazmanın Kurtuluşu

Antonio Zagari'nin hikayesini benzersiz kılan noktalardan biri, işlediği cinayetlere karşı vücudunun fiziksel olarak isyan etmeye başlaması, özellikle kana karşı geliştirdiği tiksinti. Yönetmen, kendi çocukluğundan bir domuz kesimi anısıyla bu durumu ilişkilendiriyor ve her insanın içinde gizemli bir şeyler sakladığını vurguluyor. Zagari'nin kendi ifadesiyle "katil" olmaktan duyduğu bu tiksinti, onun içsel çatışmasının somut bir göstergesi haline geliyor. Daha da ilginci, Zagari'nin hapishanede geçirdiği dönemde yazarak özgürleşme yolunu seçmesi. Okuma yazması kısıtlı olmasına rağmen, kitabına savaş sonrası İtalyan edebiyatının önemli eserlerinden Cesare Pavese'nin "Lavorare stanca" (Zor İş) adlı romanına gönderme yaparak "Ammazzare stanca" başlığını vermesi, onun içsel zenginliğinin ve entelektüel bir uyanışın işareti olarak görülüyor. Yazmak, ona kendi şiddet dolu geçmişinden uzaklaşma ve kendini ifade etme imkanı sunuyor.

Mafya Anlatılarına Eleştirel Bir Bakış ve 'Ndrangheta'nın Kodları

Daniele Vicari, daha önce Mafya tarafından öldürülen gazeteci Giuseppe "Pippo" Fava'nın hikayesini anlattığı "Prima che la notte" filminden sonra bir daha "mafya filmi" çekmek istemediğini belirtiyor. Ancak Antonio Zagari'nin hikayesi, onu bu konuya yeniden yaklaştırıyor. Vicari, bu filmin tipik bir gangster filmi olmadığını, aksine Zagari'nin kendi kurallarının tutsağı olan bir "samuray" gibi ele alındığını vurguluyor. Film, gangster filmlerinde sıkça görülen "babanın yerini alma ve imparatorluğu büyütme" mitini de yıkıyor; Antonio, sadece babasına değil, tüm örgüte ihanet ederek bu "mirası" reddediyor. Onun bu eylemi, mafya içindeki onur ve sadakat kavramlarını temelden sarsıyor. Zagari'nin 'Ndrangheta'nın şifreli dilini ifşa etmesi, onu mafya tarafından en çok nefret edilen kişilerden biri haline getiriyor.

Vicari, Zagari'nin kendi eylemlerini adeta bir gangster filmi anlatır gibi mizahi bir dille aktardığını, ancak bu mizahın morbid bir ironi taşıdığını dile getiriyor. Bu durum, Zagari'nin yaşadığı acı ve şiddetle başa çıkma yolunu, trajediyi şakayla hafifletme çabasını ortaya koyuyor. Vicari, pahalı giysilere, lüks arabalara ve geniş bir orduya sahip olsalar bile bu insanların sefil olduğunu, Zagari'nin de kitabında açıkça belirttiği gibi, 'Ndrangheta üyesi olmanın hiçbir onuru olmadığını vurguluyor. Bu, Zagari'nin kendini hapseden örgütü içeriden nasıl yıktığının çarpıcı bir göstergesi.

Oyuncu Kadrosu ve Yapım Bilgileri

Başrolünde Gabriel Montesi'nin yer aldığı filmde, Vinicio Marchioni, Selene Caramazza ve Andrea Fuorto gibi isimler de dikkat çekiyor. Mompracem ve Rai Cinema ortak yapımı olan filmin uluslararası satışlarını Beta Cinema üstleniyor.

Neden Önemli: Şeytanın Avukatı Perspektifiyle

Bu tür hikayeler, suç dünyasının acımasız gerçeklerini gözler önüne sererken, aynı zamanda insan ruhunun karmaşıklığını da sorgulatır. Bir suikastçının içsel dönüşümünü ve özgürlük arayışını merkeze almak, bazı okuyucular için bir katili "insanlaştırma" çabası olarak algılanabilir ve etik tartışmaları beraberinde getirebilir. Ancak Vicari'nin yaklaşımı, Zagari'nin eylemlerini aklamak yerine, onu bir sistemin kurbanı ve aynı zamanda o sistemi ifşa eden bir figür olarak sunuyor. Bu, izleyiciye suçun sadece dışsal bir olgu olmadığını, bireyin iç dünyasında yarattığı tahribatı ve kaçınılmaz sonuçlarını derinlemesine düşünme fırsatı veriyor. Film, modern dünyanın ezici baskıları karşısında kendi "kanımızdan tiksinme" yeteneğimizi yitirip yitirmediğimiz sorusunu da sorarak güncel bir eleştiri sunuyor.

Meksika Sinemasından Önemli Bir Ses: David Pablos'un 'On the Road'u

Venedik Film Festivali Ufuklar (Horizons) bölümünde dünya prömiyerini yapan David Pablos imzalı 'On the Road' filmi, izleyiciyi Meksika'nın kuzeyindeki hiper-erkekçi uzun yol kamyonculuk dünyasına davet ediyor. Filmin merkezinde, yol kenarı lokantalarında kamyon şoförleriyle takılan isyankar genç bir serseri olan Veneno karakteri yer alıyor. Acilen bir yolculuğa ihtiyaç duyarken, içine kapanık ve sert bir şoför olan Muñeco ile tanışır. Veneno, Muñeco'yu kendisini bu zorlu yolculuğa çıkarmaya ikna eder ve ikili arasında beklenmedik bir yakınlaşma başlar. Ancak Veneno'nun geçmişinden gelen gölgeler, ikisinin de hayatını riske atacak şekilde yeniden su yüzüne çıkar. Başrollerinde profesyonel olmayan aktör Victor Miguel Prieto ve deneyimli oyuncu Osvaldo Sánchez (“Pedro Páramo”) yer alıyor. Filmin yapımcılığını, Meksika sinemasının önde gelen figürlerinden Inna Payán ve “Andor” dizisinin yıldızı Diego Luna gibi isimler üstleniyor. Bu güçlü drama-gerilim, daha şimdiden İtalyan dağıtım şirketi I Wonder Pictures tarafından satın alınarak küresel bir yolculuğa çıkacağının sinyallerini verdi. I Wonder Pictures'ın temsilcisi Giorgia Fassiano'nun Variety'ye yaptığı açıklama bu vizyonu net bir şekilde ortaya koyuyor:

“'On the Road', I Wonder Pictures'ın editoryal çizgisini mükemmel bir şekilde yansıtan, korkusuz ve duygusal açıdan çiğ bir yolculuk: Cesur, auteur odaklı sinema, az temsil edilen sesleri yükseltir ve baskın anlatılara meydan okur. Şiirsel yoğunluğu ve radikal dürüstlüğü, izleyiciyi etkileyen, rahatsız eden ve filmin bitiminden çok sonra bile akıllarda kalan filmlere olan bağlılığımızla örtüşüyor.”

I Wonder Pictures, daha önce “Everything Everywhere All at Once,” “The Zone of Interest,” ve “Eddington” gibi eleştirel ve ticari başarılar elde etmiş yapımları da dağıtmıştı. David Pablos, "The Chosen Ones" (Las Elegidas) ile Cannes Film Festivali'nde (Un Certain Regard) ve San Sebastián Film Festivali'nde (Horizontes Latinos) gösterilen önceki çalışmalarıyla da uluslararası alanda tanınan bir isim. Ayrıca "Dance of the 41" (El Baile de los 41) ve Amazon Western dizisi "The Head of Joaquín Murrieta" gibi yapımlarıyla da dikkat çekerek Meksika sinemasının derinliğini ve çeşitliliğini bir kez daha gözler önüne seriyor.

Venedik Film Festivali 2025, sinemanın geleceğine yön veren yapımları ve eleştirel tartışmaları şimdiden başlatmış durumda. Latin Amerika sinemasının güçlü seslerinden Daniel Hendler'ın merakla beklenen üçüncü uzun metraj filmi “A Loose End” (Un cabo suelto) gibi önemli yapımlara da ev sahipliği yapan festival, Parallax Films'in küresel satış haklarını üstlenerek uluslararası arenadaki görünürlüğünü artıran Lee Hong-chi'nin 'A Dance in Vain'i gibi genç yeteneklerin eserlerini vitrine çıkarmanın yanı sıra, usta yönetmenler Coppola (Mike Figgis'in "Megadoc" belgeseli sunumu için) ve Herzog (Angolan yaylalarındaki "Ghost Elephants" belgeseli galası ve masterclass ile) gibi efsanevi isimleri onurlandırarak dünya sinemasına yön veriyor. Bu çeşitliliğe, İranlı yönetmenler Morteza Ahmadvand ve Firouzeh Khosrovani'nin ortak imzasını taşıyan ‘Past Future Continuous’ adlı belgesel de ekleniyor. Venedik Film Festivali'nin 'Venedik Günleri' bölümünde dünya prömiyerini yapacak olan bu dokunaklı yapımın uluslararası satış hakları ise bağımsız film dağıtımında önemli bir oyuncu olan Taskovski Films tarafından alındı. Önümüzdeki günlerde açıklanacak ödüller ve detaylı incelemelerle festivalin sinema dünyasındaki yankıları daha da büyüyecek. Sen,Nexus olarak bu önemli gelişmeleri yakından takip etmeye devam edeceğiz.

Bu haberin oluşturulmasında Variety'nin Venedik Film Festivali kapsamlı incelemelerinden faydalanılmıştır.

Willem Dafoe'dan Sinemanın Geleceği ve Perde Deneyimi Endişesi

Venedik Film Festivali'ne gelmesi beklenen ve sinema dünyasının en kendine özgü ve karizmatik yüzlerinden, dört kez Oscar'a aday gösterilmiş usta aktör Willem Dafoe, Sarajevo Film Festivali'nde aldığı onur ödülü sonrası yaptığı değerlendirmelerde, sektörün geleceği ve özellikle 'tiyatro deneyiminin (perde deneyimi) değer kaybetmesi' konusundaki endişelerini dile getirdi. Dafoe, bu konuda şu çarpıcı ifadeyi kullanıyor: "Eğer dikkat etmezseniz, dikkatinizi gerektiren zorlayıcı filmlere gitmezseniz, özel bir deneyimle ödüllendirilmeyeceksiniz. Beni endişelendiren şey bu." Bu yorum, dijital platformların yükselişiyle birlikte izleyicilerin sinema salonlarından uzaklaşması ve kolektif izleme deneyiminin önemini bir kez daha gündeme getiriyor. Dafoe'nun bu değerli görüşleri ve sinema sektörüne dair kapsamlı bakış açısı hakkında daha fazla bilgi için buradaki yazımızı inceleyebilirsiniz.

Venedik Film Festivali'nde Gazze Gündemi ve Öne Çıkan Diğer Yapımlar

Venedik Film Festivali, sadece Rahibe Teresa gibi tarihi figürlere odaklanan yapımlara ev sahipliği yapmakla kalmıyor, aynı zamanda güncel ve evrensel insani meselelere ışık tutan filmleri de programına dahil ederek güçlü bir gündem oluşturuyor. Bu yılın en çok dikkat çeken ve tartışılan yapımlarından biri de Gazze'de yaşanan trajik bir olayı konu alan Kaouther Ben Hania'nın yönettiği ve Brad Pitt, Joaquin Phoenix gibi isimlerin yapımcılığını üstlendiği 'Hind Rajab'ın Sesi' (The Voice of Hind Rajab) adlı drama filmi oldu. Film, 6 yaşındaki Hind Rajab'ın İsrail güçlerinin saldırısına uğrayan bir araçta mahsur kalışını ve yaşadıklarını gerçek acil durum telefon görüşmelerinin ses kayıtlarını kullanarak izleyiciye aktarıyor. Tunuslu yönetmen Kaouther Ben Hania, daha önce 'Dört Kız Kardeş' ve 'Derisini Satan Adam' filmleriyle iki Oscar adaylığı kazanmış olup, filmin evrensel bir acıya hitap ettiğini ve bir çocuğun yardım çağrısı yaptığı ancak kimsenin gelmediği bir dünyayı kabul edemediğini vurguluyor. "Bu acı, bu başarısızlık hepimize ait" diyerek filmin sadece Gazze hakkında değil, evrensel bir vicdan meselesi olduğunu belirtiyor.

Öte yandan, festivalin jüri başkanı ve Oscar ödüllü yönetmen Alexander Payne'in basın toplantısında sergilediği diplomatik duruş, 'sanat siyasetten bağımsız olabilir mi?' tartışmasını bir kez daha alevlendirdi. Basın mensuplarının Gazze'deki duruma ilişkin kişisel görüşlerini sorması üzerine Payne, “Açıkçası, bu soruya biraz hazırlıksız yakalandığımı hissediyorum. Ben buraya sinemayı yargılamak ve konuşmak için geldim. Siyasi görüşlerimin çoğunuzun görüşleriyle örtüştüğünden eminim” ifadelerini kullanarak festivalin sanatsal misyonuna odaklanma çabasını ve aynı zamanda küresel olaylar karşısında sanatçılardan beklenen duruş arasındaki hassas dengeyi gözler önüne serdi. Venedik Film Festivali'ndeki bu gerilimli atmosfer ve detaylı tartışmalar için daha fazla bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.

Filmin yönetici yapımcıları arasında Brad Pitt ve Joaquin Phoenix gibi A-list oyuncuların yanı sıra, 'Roma' filminin yönetmeni Alfonso Cuarón, aktris Rooney Mara, 'İlgi Alanı' yönetmeni Jonathan Glazer ve Pitt’in yapım ortağı Dede Gardner gibi sektörün önde gelen isimleri yer alıyor. Bu güçlü destek, filmin uluslararası arenadaki görünürlüğünü ve etkisini artırarak, Gazze'deki insani duruma dikkat çekmede önemli bir rol oynayacağını gösteriyor.

'Hind Rajab'ın Sesi' filmi, 3 Eylül'de Venedik'te dünya prömiyerini yaptıktan sonra Kuzey Amerika prömiyeri için Toronto Film Festivali'ne geçecek ve festival haftası içinde Filistin yanlısı bir gösterinin de yapılması bekleniyor. Bu durum, Venedik Film Festivali'nin hem güncel olaylara duyarlılığını hem de sanatsal derinliğini gözler önüne seriyor.

Festival Başkanı Alberto Barbera'dan Yanıt: Sanat Özgürlüğü ve İnsani Durum Dengesi

Festivalin başkanı Alberto Barbera, açık mektuptaki taleplere ilişkin net bir yanıt verdi. Barbera, “Sanatçılara gönderilen davetleri geri çevirmemiz istendi; bunu yapmayacağız. Eğer festivale katılmak isterlerse, burada olacaklardır” diyerek, festivalin sanatçı özgürlüğüne ve kapsayıcılığa verdiği önemi vurguladı. Ancak Barbera, aynı zamanda Gazze ve Filistin'de yaşananlar karşısındaki 'büyük üzüntülerini ve acılarını' açıkça dile getirmekten çekinmedi. Özellikle sivillerin ve çocukların ölümünü 'henüz kimsenin sona erdiremediği bir savaşın ikincil zararı' olarak nitelendirdi ve Biennale'nin bu konudaki duruşundan şüphe duyulmaması gerektiğini ekledi. Bu açıklama, festival yönetiminin sanatın bağımsızlığını korurken, insani krizlere karşı da duyarsız kalmadığını gösteren hassas bir dengeyi temsil ediyor.

“Sanatçılara gönderilen davetleri geri çevirmemiz istendi; bunu yapmayacağız. Eğer festivale katılmak isterlerse, burada olacaklardır. Öte yandan, Gazze ve Filistin'de yaşananlar karşısındaki büyük üzüntümüzü ve acımızı açıkça ilan etmekten asla çekinmedik. Sivillerin ve özellikle çocukların ölümleri, henüz kimsenin sona erdiremediği bir savaşın ikincil zararıdır. Biennale'nin bu konudaki pozisyonundan hiçbir şüphe olmadığını düşünüyorum.” — Alberto Barbera, Venedik Film Festivali Başkanı

Festival Jürisi: Sinemanın Uluslararası Yüzleri

• Alexander Payne (Başkan) - ABD, Yönetmen ('The Holdovers', 'Sideways')
• Fernanda Torres - Brezilya, Aktris ('I'm Still Here')
• Mohammad Rasoulof - İran, Yönetmen ('The Seed of the Sacred Fig')
• Cristian Mungiu - Romanya, Yönetmen ('4 Months, 3 Weeks and 2 Days')
• Stéphane Brizé - Fransa, Yönetmen ('Out of Season')
• Maura Delpero - İtalya, Yönetmen ('Vermiglio')
• Zhao Tao - Çin, Aktör-Yapımcı ('Caught by the Tides')

Basın toplantısında tüm jüri üyeleri hazır bulunsa da, panelde konuşan tek isim Alexander Payne oldu. Bu durum, festivalin odağını ve basın toplantılarındaki resmi sözcüleri belirleme stratejisini de yansıtıyor.

Venedik'ten Küresel Sahneye

‘Past Future Continuous’un Venedik Film Festivali'nin prestijli 'Venedik Günleri' bölümünde prömiyer yapması, belgeselin uluslararası alanda büyük yankı uyandıracağının ve sinema eleştirmenlerinden tam not alacağının güçlü bir göstergesi. Taskovski Films'in uluslararası satış haklarını almasıyla birlikte, bu dokunaklı hikaye çok daha geniş coğrafyalardaki izleyicilerle buluşma fırsatı bulacak. Venedik Film Festivali, 'La Grazia' gibi önemli yapımların yanı sıra, Latin Amerika sinemasının yükselişini temsil eden ve Daniel Hendler'ın yönettiği "A Loose End" gibi filmlere de uluslararası bir platform sunarak dünya sinemasına yön veriyor. "A Loose End" gibi filmler, festivaldeki dünya prömiyerinin ardından San Sebastian Film Festivali gibi prestijli etkinliklerde de yer alarak, uluslararası izleyiciyle buluşma yolculuğunu sürdürüyor. Ayrıca festivalin en çok beklenen yapımlarından biri olan, Kaouther Ben Hania'nın yönettiği ve Brad Pitt, Joaquin Phoenix, Alfonso Cuarón, Rooney Mara gibi önemli isimlerin yapımcılığını üstlendiği 'Hind Rajab'ın Sesi' (The Voice of Hind Rajab), Gazze'de İsrail güçlerinin saldırısına uğrayan 6 yaşındaki Hind Rajab'ın gerçek ve trajik hikayesini, Kızılhaç gönüllüleriyle yaptığı acil durum telefon görüşmelerinin ses kayıtlarını kullanarak aktarıyor. Film, yönetmen Ben Hania'nın ifadesiyle 'evrensel bir acıya' hitap ederek, sinemanın güncel insani krizlere ışık tutma gücünü vurguluyor. Daha önce 'Dört Kız Kardeş' ve 'Derisini Satan Adam' filmleriyle iki Oscar adaylığı kazanan Tunuslu yönetmen, sinemanın özellikle doğrulanmış, acı veren gerçek olaylardan beslendiğinde en güçlü araç olduğuna inanıyor ve filmin Hind Rajab'ın sesinin duyulmasını ve hafızanın korunmasını sağlamasını umuyor.

Kaynaklar

Bu haber metni, aşağıdaki kaynaklardan derlenerek ve yorumlanarak hazırlanmıştır:

• Variety - Daniele Vicari "Ammazzare stanca" Röportajı ve Önizleme Klibi
• Variety - "Past Future Continuous" Belgeseli ve Taskovski Films Anlaşması
• Variety - Paolo Sorrentino "La Grazia" Filmi İncelemesi
• Variety - Paolo Sorrentino "La Grazia" Röportajı
• Variety - Brad Pitt ve Joaquin Phoenix "Hind Rajab'ın Sesi" Yapımcıları Arasında
• Variety - Alexander Payne Gazze ve Venedik Jüri Basın Toplantısı