Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (ISS) görev yapan astronotların günlük rutini, dışarıdan görüldüğü kadar sadece bilimsel deneylerden ibaret değil. Icarus Robotics'in kurucuları Ethan Barajas ve Jamie Palmer'ın astronotlarla yaptıkları görüşmeler, uzaydaki yaşamın önemli bir kısmının aslında kargo lojistiği ve depo işleriyle geçtiğini ortaya koydu. Bir astronotun deyimiyle, 'Bizler doktoralı Amazon depo çalışanları gibiyiz.' İki saatlik bir deneyin ilk doksan dakikası genellikle kargo taşımak ve alet hazırlamakla harcanıyor. Bu durum, gezegenin en yetenekli ve en iyi eğitimli beyinlerinin değerli zamanlarının büyük bir israfı anlamına geliyor.

Bu büyük lojistik yük, yaklaşık her 60 günde bir ISS'e ulaşan üç buçuk tona yakın kargo ikmaliyle doğrudan bağlantılı. Gelen her şeyin paketlenmesi, yerleştirilmesi ve depolanması gerekiyor. Barajas ve Palmer, bu zaman alıcı görevleri üstlenecek akıllı ve çevik robotlar geliştirerek bu soruna köklü bir çözüm bulmayı hedefliyor. Yakın zamanda Soma Capital ve Xtal liderliğindeki, Nebular ve Massive Tech Ventures'ın da katıldığı 6.1 milyon dolarlık bir tohum yatırım turunu tamamlayan Icarus Robotics, bu vizyonu gerçeğe dönüştürmek için önemli bir adım attı.

Icarus Robotics'in Yaklaşımı: İki Kollu Robotlar ve Pratik Zeka

Icarus, uzay ortamının zorlukları ve görevlerin pratikliği göz önüne alındığında, hemen insansı robotlara yönelmek yerine daha kademeli ve işlevsel bir yaklaşım benimsiyor. Bu yaklaşım, diğer yandan, insansı robot şirketlerinden Figure gibi, 2022'de kurulmasına rağmen C Serisi yatırım turunda 1 milyar doların üzerinde fon toplayarak 39 milyar dolar değerlemeye ulaşan ve insansı robotları depolarda, fabrikalarda insanlarla birlikte çalıştırma vizyonunu benimseyen dev oyuncuların da olduğu robotik sektöründeki farklı stratejileri gözler önüne seriyor. Şirketin ilk robotu, fan tahrikli ve çeneli kıskaçlarla donatılmış iki robot koluna sahip basit bir yapıya sahip olacak. Robotik uzmanlığını ekibe getiren Palmer, iki kollu manipülasyon (iki robot kolunun koordineli kullanımı) sayesinde karmaşık insansı ellere kıyasla basit çeneli kıskaçlarla gerekli el becerisinin yaklaşık %80'ine ulaşılabileceğini belirtiyor. Bu tasarım tercihi, özellikle kargo paketleme ve yerleştirme gibi temel görevler için büyük avantaj sağlıyor.

Icarus kurucularından Ethan Barajas, "Astronotları görevden almak istemiyoruz. Onları desteklemek istiyoruz. İstasyonda geçirdikleri kısıtlı süreyi olabildiğince verimli ve araştırma ağırlıklı hale getirmeyi amaçlıyoruz." diyerek insan ve robot iş birliğine vurgu yapıyor.

Otonomiye Doğru Bir Yolculuk: Testlerden ISS'e

Icarus ekibi, karasal ortamda gerçekleştirdiği uzun mesafeli teleoperasyon demosunda, iki kollu bir kıskaç sistemiyle gerçek bir ISS kargo çantasını açıp boşaltarak tekrar kapattı. Palmer, bu demo ile, anlamlı bir el becerisi için illaki insansı ellere ihtiyaç duyulmadığını kanıtladıklarını ifade etti. Şirketin bir sonraki adımı ise uçuş testleri. Yeni yılda parabolik uçuş kampanyaları yapmayı planlayan Icarus, ardından Voyager Space aracılığıyla ISS'te bir yıl sürecek bir gösteri görevi üstlenecek. Bu aşamada, kargo torbası operasyonlarının tüm yelpazesindeki riskler ortadan kaldırılacak ve daha sonra filtre ve conta denetimleri gibi istasyon bakımıyla ilgili daha ince görevlere geçilecek.

Başlangıçta robotlar teleoperasyonla uzaktan kontrol edilecek. Palmer, ISS'in robotların 'direksiyonunda' sürekli birinin olmasını haklı çıkarabilecek nadir çalışma alanlarından biri olduğunu, çünkü 'iş gücü arbitraj marjının' çok büyük olduğunu belirtiyor. Bu, Icarus'un bir yıl boyunca yüksek vasıflı, yüksek maaşlı bir robot operatörünü finanse edebileceği anlamına geliyor.

Eleştirel Bakış: Yeni Teknolojinin Potansiyel Zorlukları ve Etkileri

Icarus Robotics'in bu yenilikçi yaklaşımı, uzay araştırmaları için büyük umut vaat etse de, bazı potansiyel zorlukları ve tartışmaları da beraberinde getiriyor. İlk olarak, başlangıçta robotları yönetecek 'yüksek vasıflı, yüksek maaşlı' operatörlerin maliyeti, bu teknolojinin yaygınlaşmasında bir engel teşkil edebilir. Her ne kadar uzun vadede otonomi bu maliyeti düşürmeyi hedeflese de, geçiş süreci yatırım gerektirecek.

İkinci olarak, robotların tam otonomiye ulaşması, özellikle mikro yerçekimi gibi öngörülemeyen bir ortamda, karmaşık yapay zeka modelleri ve güvenilir sensör sistemleri gerektiriyor. Bu güvenilirlik arayışı, karasal robotikte de LIDAR'a alternatif olarak geliştirilen ve ses dalgalarıyla ortamı üç boyutlu haritalayarak daha kapsamlı veri sağlayan 3D ultrasonik sensörler gibi yenilikçi çözümlerin doğmasına neden olmaktadır. Bu alandaki hata toleransı neredeyse sıfır olduğundan, geliştirme ve test süreçleri oldukça titiz ve uzun olacaktır. Ayrıca, Icarus'un astronotları 'destekleme' vizyonu net olsa da, uzun vadede tamamen otonom sistemlerin insan müdahalesinin gerekliliğini ne kadar azaltacağı ve bu durumun gelecekteki uzay görevlerinde insan rolünü nasıl etkileyeceği gibi felsefi sorular da gündeme gelebilir.

Ancak bu potansiyel zorluklara rağmen, Icarus'un misyonu, astronotların kıymetli zamanlarını rutin işlerden kurtararak bilime ve keşfe daha fazla odaklanmalarını sağlamak gibi kritik bir ihtiyaca cevap veriyor. Uzay lojistiğinin optimize edilmesi, sadece maliyetleri düşürmekle kalmayacak, aynı zamanda uzayda insan varlığının sürdürülebilirliğini ve verimliliğini de artıracak. Bu robotik çözümler, gelecekteki Ay ve Mars görevleri gibi derin uzay keşifleri için de temel teşkil edebilir, zira buralarda teleoperasyon mesafesi nedeniyle neredeyse imkansız hale gelecektir.

Kaynak: TechCrunch - Icarus Robotics Raises $6.1M for Space Warehouse Work with Embodied AI Robots