Video oyunlarında ihanete uğramak, dijital bir ekranda piksellerin hareketinden çok daha fazlasıdır. Saatlerinizi, emeğinizi ve en önemlisi güveninizi verdiğiniz bir karakterin sizi sırtınızdan bıçaklaması, oyunun en zorlu düşmanından bile daha derin bir yara bırakabilir. İşte tam da bu duyguyu yaşayan bir oyuncu, roguelike türünün acımasızlığıyla bilinen Sunless Skies dünyasında, kural kitabını baştan yazarak intikamını aldı.

Hikaye, oyuncunun gemisine aldığı "Cana Yakın Serseri" (Amiable Vagabond) adında neşeli bir yoldaşla başlıyor. Sunless Skies'ın karanlık ve tekinsiz atmosferinde, bu karakterin şakaları ve keman nağmeleri, mürettebat için adeta bir umut ışığı oluyor. Oyuncu, bu karaktere o kadar güveniyor ki, onunla birlikte tehlikeli görevlere atılıyor, sırlarını paylaşıyor ve onu en yakın dostu olarak görüyor.

Güvenin Bedeli: Soğuk Bir Kuyu ve Kalıcı Ölüm

Ancak bu güven, acı bir şekilde son buluyor. Meğer "Cana Yakın Serseri", aslında geçmişte zenginlik için ruhunu bir kuyuya satan ve şimdi anlaşmanın bedelini ödememek için başkalarını kurban olarak sunan "Yaşlı Tom" (Old Tom) adında bir dolandırıcıymış. Oyuncu, en güvendiği dostu tarafından kandırılarak bir ritüelin ortasında kendini buluyor ve sonu gelmez bir kuyuya atılarak oyundaki en acımasız ceza olan kalıcı ölümle (permadeath) yüzleşiyor.

Permadeath, karakteriniz öldüğünde tüm ilerlemenizin, görevlerinizin ve hikayenizin silinmesi anlamına gelir. Sunless Skies gibi oyunlarda bu mekanik, her karara büyük bir ağırlık katar ve gerilimi sürekli yüksek tutar.

Onlarca saatlik emeğin, kurulan bağların ve tamamlanmak üzere olan görevlerin bir anda yok olması, oyuncu için kabul edilemez bir kayıptı. İhanetin acısı, oyunun mekaniklerinden daha ağır basmıştı. İşte bu noktada, modern teknolojinin sunduğu bir "boşluktan" faydalanmaya karar verdi.

Zamanı Geri Almak: Steam Cloud Manipülasyonu Nasıl Çalıştı?

Oyuncu, ihanete uğradıktan sonra yaşadığı şokla oyunu hemen kapatmamıştı. Bu sırada, karakterinin öldüğü kayıt dosyası bilgisayarında yerel olarak duruyordu ancak henüz Steam'in bulut sunucularıyla tam senkronize olmamıştı. Aklına dahiyane bir fikir geldi:

Böylece, ölüm kandırılmış ve zaman geriye alınmıştı. Oyuncu artık sadece hayatta değildi, aynı zamanda kimin dost kimin düşman olduğunu da biliyordu.

Şeytanın Avukatı: Bu Bir Hile mi, Yoksa Hak Edilmiş Adalet mi?

Yapılan bu eylem, oyun dünyasında sıkça tartışılan bir soruyu gündeme getiriyor: Oyunun kurallarını bu şekilde esnetmek hile sayılır mı? Bir tarafta, permadeath mekaniğinin oyunun temel direği olduğunu savunanlar var. Onlara göre bu mekaniği aşmak, oyunun yarattığı gerilimi ve başarı hissini ortadan kaldırır. Oyuncunun yaşadığı ihanet ne kadar acı olursa olsun, bu da oyun deneyiminin bir parçasıdır ve kabullenilmesi gerekir.

Diğer tarafta ise, oyuncunun duygusal yatırımının ve harcadığı zamanın hiçe sayıldığı böylesine "haksız" bir sona karşı kendini savunma hakkı olduğunu düşünenler bulunuyor. Bu görüşe göre, oyun size karşı acımasız bir oyun oynadığında, sizin de onun kurallarıyla oynamanız meşrudur. Oyuncunun yaptığı şey, kodları kırmak değil, sistemin bir özelliğini zekice kullanmaktı.

İntikam ve Vicdan Azabı

Oyuncu, geleceğe dair bu korkunç bilgiyle donanmış olarak oyuna geri döndü. Aynı ritüel anı geldiğinde, bu kez hazırlıklıydı. Tuzakları tersine çevirerek, kendisini kurban etmeye çalışan Yaşlı Tom'u o dipsiz kuyuya kendisi attı. İntikam alınmıştı.

Ancak zaferin tadı biraz buruktu. Oyuncu, her ne kadar haklı bir intikam aldığını hissetse de, oyunun ruhuna ihanet ettiği için bir huzursuzluk duyuyordu. Nihayetinde, haftalar sonra tamamen farklı bir sebepten ötürü karakteri tekrar kalıcı olarak öldüğünde, hissettiği şeyin şaşırtıcı bir şekilde rahatlama olduğunu fark etti. Permadeath paktını bozmanın getirdiği vicdani yük nihayet kalkmıştı. Adalet, kendi kurallarıyla da olsa yerini bulmuştu.

Bu etkileyici oyun hikayesi hakkında daha fazla detayı, olayı ilk aktaran PC Gamer'ın ilgili makalesinde bulabilirsiniz.