Daha önce boss savaşlarından şikayet ettiğim oldu mu? Sürprizbozan uyarısı: Evet, hem de defalarca. Bu durum beni tekrar aynı konudan dert yanmaktan alıkoyacak mı? Hiç sanmıyorum dostum.
Çünkü şunu tekrar tekrar söylemekte fayda var: Boss savaşları tam bir saçmalık. Atari salonu döneminden kalma, benim gibi saf çocukların zorla kazandığı jetonları en verimli şekilde ceplerinden almak için tasarlanmış sıkıcı kalıntılar. Ancak ayakkabının altına yapışmış inatçı bir sakız gibi yıllardır bizimle birlikteler. Daha da kötüsü, bir şekilde mutasyona uğrayıp birçok oyuncu için dijital bir ego yarışına, mazoşist bir onur nişanına dönüştüler.
"Lord Gök Gürültüsü'nü bir muzla yenmek için tam yedi saat harcadım, ancak ondan sonra oyuna devam edebildim!"
İlerlemenin Önündeki Anlamsız Duvar
Ama hayır! Onlar bir onur nişanı falan değil! Tamamen saçmalık! İlerlemeyi engelleyen anlamsız bir barikat, macera oyunlarındaki bir labirentin tuşlara abanma versiyonu. Oyun süresini uzatmaktan başka hiçbir amaca hizmet etmeyen yorucu bir angarya. Oyununuzdan keyif alıyor muydunuz? Çok kötü! Çünkü şimdi yarım saat, belki daha uzun bir süre boyunca bu aptal hayal kırıklığı duvarıyla uğraşmak zorundasınız. Ancak ondan sonra asıl oyununuza geri dönmenize izin verilecek!
Ve soruyorum, neden? Neden bunu yapıyorum? Eğlenceli değil, tutarlı değil, sırf 'boss savaşları hep vardı, o yüzden hep olmalı' diye var olan bir şey. Ve işte buradayım, ya şansım yaver gidene, bir hile veya kolay bir yol bulana ya da pes edip başka bir şey oynayana kadar bu aptal, zevksiz saçmalıkla baş başayım. İnanın bana, ilk ikisi çabucak işe yaramazsa üçüncü seçenek masada. Hayat çok kısa ve yapacak daha iyi işlerim var; konu boss savaşları olunca, bu neredeyse her şey anlamına geliyor.
İstisna Kuralı Bozar mı? Elden Ring Savunması
Haklı olarak, esasen dev bir boss savaşı kutusu olan Elden Ring'e kesinlikle bayıldığımı belirtebilirsiniz. Bu da benim bu konudaki nefretimi biraz, nasıl demeli, samimiyetsiz gösterebilir. Ama gerçek şu ki, Elden Ring'i sevmemin sebebi, o baş belası yaratıkları neredeyse sıfır çabayla silip süpürmek için özel olarak tasarlanmış bir karakterle oynamamdı. Ünlü bir düşünürün dediği gibi, "Ben buraya savaşmaya değil, öldürmeye geldim." Ve inanın bana, tam olarak bunu yaptım. O lanet olasıların her birini buharlaştırdım ve her saniyesinden büyük keyif aldım. İntikam zamanı! Şimdi patron kimmiş bakalım?
Ama bu, kuralı kanıtlayan istisnadır, değil mi? Ve o kural basit, net ve tartışılmazdır: Boss savaşları saçmalıktır. Ah, onlardan nasıl da nefret ediyorum.
